Bogusław IV

Tytuł:
współregent ojca 1276 r., książę pomorski 1278 r., na Wołogoszczy 1295 r.

Urodzony:
ok. 1255/58

Zmarł:
19.02.1309

Rodzice:
Barnim I
Małgorzata

Współmałżonka:
Mechtylda (ślub 1278 r.) - dzieci: brak
Małgorzata (ślub 1290 r.) - dzieci: 1. Małgorzata, 2. Eufemia, 3. Warcisław IV, 4. Judyta, 5. Elżbieta

Najstarszy syn Barnima I. Urodził się w 1252 r. Współrządził z ojcem od 1274 r. W 1283 r. pod pozorem obrony praw jego młodszych braci, Barnima II i Ottona I, na Pomorze napadają Brandenburczycy. Bogusław traci ziemię świdnicką.

W obliczu zaborczości magnatów brandenburskich w 1287 r. zawarł Bogusław IV w Słupsku przymierze z Mściwojem II, księciem gdańskim i Przemysławem II, księciem wielkopolskim. Przymierze to nie powstrzymało naporu Brandenburgii. Trzeba tu zaznaczyć, że matka Bogusława IV, Matylda, córka Ottona III brandenburskiego działała politycznie na szkodę syna, montując koalicję probrandenburską.

W 1295 r. dochodzi do podziału księstwa: Bogusławowi przypadła część nadmorska (od Stralsundu po Słupsk) ze stolicą w Wołogoszczy, nazwana Księstwem WołogOskim; Otton I (brat Bogusława IV) otrzymał część południową (po obu stronach Odry) ze stolicą w Szczecinie, stąd nazwa ? Księstwo Szczecińskie. Pod względem prawnym Księstwo Zachodniopomorskie zachowało jedność. Księstwa nie wprowadziły granicy celnej, wspólnie korzystano z rzek, jezior i zalewu, wspólne były przywileje stanowe, istniał swobodny obrót ziemią.

Bogusław IV prowadził politykę propolską, a co za tym idzie antybrandenburską.

Zmarł w 1309 r. Pochowany został w kościele Mariackim w Szczecinie.