Eryk I Pomorski

Tytuł:
król Norwegii (jako Eryk III, 1389-1442), król Danii (jako Eryk VII, 1396-1439), król Szwecji (jako Eryk XIII, 1397-1441), książę pomorski na Słupsku (od 1449)

Urodzony:
1382 w Darłowie

Zmarł:
16.6.1459 w Darłowie

Rodzice:
Warcisław VII
Maria

Współmałżonka:
Fillipa (od 26.10.1406 r., c. króla Anglii Henryka IV)

Syn Warcisława VII. Urodził się w 1382 roku w Darłowie. Od 14 roku życia, tj. od 1396 roku przebywał na dworze swojej ciotki Małgorzaty, królowej Danii. W 1397 roku książę Eryk I został przez Małgorzatę adoptowany i w tym samym czasie korodowany na króla Danii. W 1412 roku zmarła Małgorzata, a Eryk I objął w Danii rządy. Na podstawie unii w Kalmarze zawartej w 1397 roku był on również królem Szwecji i Norwegii. W 1423 roku wyruszył w pielgrzymkę do Palestyny, a w drodze powrotnej przebywał w Krakowie, gdzie wziął udział w koronacji żony Władysława Jagiełły - Zofii. Eryk I prowadził wieloletnią wojnę o Szlezwik, a od 1426 roku walczył także z miastami hanzeatyckimi (Lubeką, Rostockiem, Wismarem, Lunenburgiem, Stralsundem a także ze Szczecinem i Kołobrzegiem). W wojnach tych był wspierany przez swych krewnych, książąt zachodniopomorskich, Bogusława IX i Barnima VIII. Od 1436 roku przebywał dłuższy czas w Gdańsku i na Pomorzu. Od 1439 roku niezadowolone z jego rządów stany trzech państw skandynawskich kolejno detronizowały go. Nowym królem Skandynawii został kuzyn Eryka I - Krzysztof, książę Palatynatu Reńskiego. Eryk natomiast osiadł na wyspie Gotlandii, skąd przez wiele lat dokonywał rabunkowych wypadów na wybrzeże Danii oraz pirackich napadów na statki. W 1447 roku zmarł bezpotomnie jego bratanek książę Bogusław IX, wobec czego Eryk I powrócił na Pomorze i objął rządy w Księstwie Słupskim osiadłszy w Darłowie. Jego osiągnięciem - jako księcia słupskiego - było zakończenie konfliktu między biskupem, a miastem Kołobrzegiem. Pośredniczył także w rozstrzygnięciu konfliktu pomiędzy Gryficami a Trzebiatowem o wolną żeglugę na Redze. Zmarł w Darłowie w 1459 roku, przekazując przywiezione ze Skandynawii skarby księżnej Zofii, żonie Eryka II.