Pomorze Pomerania Pommern

 

Strona główna > Władcy > Gryfici > Eryk II

Eryk II

Karolina Szyman-Piórkowska. Gryfita. Eryk II. Portret z ekspozycji w Zamku w Bytowie

Tytuł:
pan Lęborka i Bytowa 1456r., książę na Słupsku 1459r., Szczecinie

Urodzony:
ok. 1425

Zmarł:
05.07.1474

Rodzice:
Warcisław IX
Zofia

Współmałżonka:
Zofia (od 1451 r., c. księcia Bogusława IX) - dzieci: 1. Bogusław X, 2. Kazimierz, 3. Zofia, 4. Warcisław, 5. Barnim, 6. Elżbieta, 7. Małgorzata, 8. Katarzyna, 9. Maria

Po śmierci ojca w 1457 r. objął rządy w Księstwie Wołogoskim, a jego brat Warcisław X otrzymał Barth z Rugią. Po śmierci Eryka I (1459) objął też po nim rządy w Księstwie Słupskim. W wojnie polsko-krzyżackiej stanął po stronie Krzyżaków, co spowodowało iż król Kazimierz Jagiellończyk najechał ziemie pomorskie. Żona Eryka II, Zofia, wnuczka księcia ma­zowieckiego i krewna polskiego władcy udała się do Kazimierza Jagiellończyka i uzyskała dla swego męża przebaczenie. W następnej fazie wojny Eryk II stanął po stronie polskiej zdobywając miasta Lębork i Bytów z rąk Krzyżaków. Po bezpotomnej śmierci księcia szczecińskiego Ottona III w 1464 r. objął też rządy w Księstwie Szczecińskim, mimo że Brandenburczycy wystąpili z pretensją o to księstwo. Rozpoczęła się wojna z Bran­denburgią. Kazimierz Jagiellończyk kilkakrotnie interweniował u elektora branden­burskiego i w końcu doprowadził do ugody. W 1466 r. spotkał się Eryk II z królem Polski i przyrzekł pomagać Polsce w walce przeciwko Krzyżakom.

Panowanie Eryka było ustawiczną walką z Brandenburgią. W polityce wewnętrznej dążył do ukrócenia przywilejów szlachty i miast. Umocnił władzę książęcą.

Zmarł w 1474 r. Został pochowany w klasztorze w Eldenie.

Pieniądz zastępczy

Logo iPomorze

Polecamy

Muzeum Auschwitz-Birkenau Katyń 1940