Pomorze Pomerania Pommern

 

Strona główna > Pieniądz > Pieniądz zastępczy > Koszalin. Pieniądz zastępczy

Koszalin. Pieniądz zastępczy

Koszalin. Pieniądze zastępcze wyemitowane przez Miasto Koszalin w 1921 roku

Miasto Koszalin pierwsze papierowe pieniądze zastępcze wprowadziło do obiegu w 1921 roku. Była to seria sześciu banknotów wg. projektu Otto Thämera, których drukiem zajęło się koszalińskie wydawnictwo Kunstverlag Arthur Kolterjahn. Seria składała się z następujących nominałów: 25 fenigów, 2 x 50 fenigów, 75 fenigów i 2 x 1 marka. Bony te były wielobarwne, dwustronnie, nie posiadały znaku wodnego oraz serii i numeru. Treść zamieszczona na awersie i rewersie nawiązywała do miejsc i wydarzeń związanych z Koszalinem. Na rewersie umieszczano wizerunek pieczęci Koszalina z 1266 roku lub wizerunek herbu Koszalina z I połowy XIX wieku oraz wierszyki nawiązujące do ówcześnie panującej sytuacji gospodarczej i społecznej. 

W kolejnym roku 15 października 1922 roku Miasto Koszalin podjęło się emisji kolejnej serii bonów zastępczych składającej się z trzech nominałów: 100 marek (błękitny), 500 marek (jasnozielony) i 1000 marek (jasnobrązowy). Bony te miały nadruk trójkolorowy: czarne napisy, czerwone seria i numer oraz ozdobna grafika w kolorze błękitnym, jasnozielonym i jasnobrązowym w zależności od nominału. Do ich druku wykorzystano papier sprowadzony z Brazylii posiadający znak wodny o treści ?CASA DA MOEDA". Można spotkać banknoty z nadrukiem ?Druckmuster", które były próbą drukarską służącą do zaprezentowania bonów lub akceptacji ich druku. 

Z uwagi na szalejącą inflację miasto Koszalin 11 sierpnia 1923 roku było zmuszone do emisji pieniądza zastępczego o bardzo dużych nominałach. Do tego celu wykorzystano wypuszczone wcześniej w obieg banknoty 100 markowe, 500 markowe i 1000 markowe z 15 października 1922 roku. Przy druku bonu o nominale 500 tysięcy marek wykorzystano wcześniej wydany banknot o wartości 1000 marek. Zmiany wartości dokonano poprzez nadrukowanie w kolorze czerwonym na już istniejącym bonie dodatkowych treści. Dotychczasowy numer został zadrukowany prostokątem, a nowy naniesiony przy górnej krawędzi tła. W głównej części nadrukowano ukośnie, od lewego dolnego narożnika do górnego prawego narożnika, nowy nominał i datę emisji. Podobnie postąpiono z dwoma kolejnymi banknotami, z tymże przy druku bonu o nominale 1 milion marek wykorzystano wcześniej wydany banknot o wartości 100 marek i bonu o nominale 5 milionów marek wykorzystano wcześniej wydany banknot o wartości 500 marek. 

Jeszcze 24 sierpnia 1923 roku w Koszalinie podjęto kolejną decyzję o przedruku wcześniejszych nominałów, które zostały już wycofane z obiegu. Tym razem wykorzystano banknoty o nominale 1000 marek, które przedrukowano na wartość 500 tysięcy marek. Przedruku dokonano w sposób analogiczny jak w emisji z 11 sierpnia 1923 roku, z tymże nadruk wykonano w kolorze zielonym i ciemnozielonym. Bony o nominale 100 marek wykorzystano do przedruku w kolorze czerwonym na wartość 1 miliona marek.  

Ostatnią serię koszalińskich papierowych pieniędzy zastępczych wyemitowano 27 października 1923 roku. W skład serii wchodziły nominały: 20 miliardów marek (żółty), 100 miliardów marek (jasnofioletowy) i 200 miliardów marek (jasnozielony). Bony te miały nadruk jednostronny, trójkolorowy: czarne napisy, czerwone seria i numer oraz tło w kolorze żółtym, jasnofioletowym i jasnozielonym w zależności od nominału. Do ich druku wykorzystano papier zez znakiem wodnym ?CASA DA MOEDA". 

Na terenie miasta Koszalin były jeszcze emitowane przez Miasto Koszalin metalowe pieniądze zastępcze i żetony wydawane przez koszalińskie przedsiębiorstwa. Zarówno metalowe pieniądze zastępcze jak i żetony nie były datowane. 

Koszaliński browar Kösliner Aktien-Bierbrauerei wydał cynkowy żeton o średnica 25,60 mm bez nominału.  

Przedsiębiorstwo Städtische Straßenbahn Köslin wyemitowało mosiężny, kwadratowy, żeton o wymiarach 20,4 x 20,4 mm, bez nominału. Żeton uprawniał do jednego przejazdu tramwajem. Drugi żeton wydany przez to przedsiębiorstwo był wykonany z mosiądzu lub cynku o średnicy 23,0 mm i bez nominału. W centrum posiadał kwadratowy otwór o wymiarach 7,5 x 7,5 mm. 

Dom handlowy A. Wunderlich G. M. b. H. Köslin wydał cynkowy żeton o średnicy 18,0 mm i wartości 10. 

Miasto Koszalin wydało kilka serii monet o wartości 10 i 50. Cynkowa moneta o wartości 10 i średnicy 18,8 mm była bita w Münze&Hennig w Lipsku. Kolejna moneta o wartości 10 i średnicy 19,5 - 19,8 mm bita była z cynku przez firmę Gustav Brehmer w Markneukirchen. Bilon ten występował w 4 odmianach różniących się średnicą i wielkością liczby "10". Ostatnia moneta o wartości "10" i średnicy 20,0 mm bita była z cynku przez firmę L. Chr, Lauer w Norymberdze. Jedyna koszalińska moneta o wartości "50" miała kształt ośmioboku i była wykonana z cynku przez firmę Münze&Hennig w Lipsku. Moneta występowała w 4 odmianach różniących się odległością cyfr w liczbie "50" i odległością pomiędzy napisem "KÖSLIN" a obwódką. 

Podsumowywując na terenie miasta Koszalin wyemitowano 21 różnych nominałów pieniądza zastępczego przez Miasto Koszalin i 4 różne żetony przez koszalińskie przedsiębiorstwa.

Koszalin. Pieniądze zastępcze wyemitowane przez Miasto Koszalin 15 października 1922 roku Koszalin. Pieniądze zastępcze wyemitowane przez Miasto Koszalin 27 października 1923 roku

Pieniądz zastępczy

Logo iPomorze

Polecamy

Muzeum Auschwitz-Birkenau Katyń 1940