Twierdza Świnoujście. Fort III Anioła

Fort pruskiej Twierdzy Świnoujście został wybudowany w latach 1854-1858 i służył do obrony Fortu IV Zachodniego od strony lądu. Fort składa się z trzykondygnacyjnej rotundy zwieńczonej tarasem i basztą obserwacyjną. Na niższych kondygnacjach w ścianach zewnętrznych otwory strzelnicze dla lekkich dział i broni ręcznej. Budowlę otaczają wały ziemne w zarysie pentagonalnym z bramą obronną. Do roku 1863 został otoczony wałami ziemnymi z podwójną fosą wodną. W latach 1870-1880 wewnętrzny wał ziemny wykorzystano do budowy trzech schronów dla dział polowych, małego magazynu amunicji oraz schronu dla kanonierów. Pod koniec XIX wieku do fort doczekał się łączności telegraficznej oraz sieci energetycznej. W okresie międzywojennym obiekt przystosowano do wojny chemicznej, montując tutaj gazoszczelne drzwi i pokrywy pancerne okien. Na baszcie wybudowano stanowisko przeciwlotniczej stacji radiowej. W okresie międzywojennym fort został przekazany niemieckiej marynarce. Pod koniec II wojny światowej załoga bez walki ewakuowała się okrętem. Po wojnie fort zajęty został przez sowiecką marynarkę.